قصه پدر دختری که تئاتر را زندگی کرده‌اند/چشم امید هنرمندان فریدونکناری به پروژه نیایش
۱۰ فروردین ۱۴۰۳ - ۳:۱۹
شناسه : 2202
8
سلام بانو گزارش می‌دهد/ به مناسبت روز جهانی تئاتر و روز ملی هنرهای نمایشی که چند روزی نیست که از مناسبت آن گذشته به سراغ یک پدر و فرزندی رفتته‌ایم که سال‌ها تجربه و تحصیل در زمینه تئاتر و هنرهای نمایشی دارند.
ارسال توسط :
پ
پ

به گزارش سلام بانو، تئاتر یکی از شاخه‌های هفتگانه هنر بوده که داستانی را برای مخاطبان به نمایش می‌گذارد و پل ارتباطی بین مردم و فرهنگ‌های مختلف است و به علت زنده بودن این هنر و ارتباط مستقیم با مردم اثر زیادی در انتقال مفاهیم دارد.

در تقویم ایرانی، هفتمین روز از بهار طبیعت به نام روز ملی هنرهای نمایشی نامگذاری شده تا ارزش این هنر و هنرمندان این حرفه بیشتر به چشم آید.

اما شاید مهمتر از تئاتر و هنرهای نمایشی، هنرمندان و بازیگرانی باشند که این هنر را زنده نگه میدارند و روزها و ماه‌ها خاک صحنه می‌خورند تا یک اثر به دل مخاطب بنشیند.

به مناسبت روز جهانی تئاتر و روز ملی هنرهای نمایشی که چند روزی نیست که از مناسبت آن گذشته به سراغ یک پدر و فرزندی رفته‌ایم که سال‌ها تجربه و تحصیل در زمینه تئاتر و هنرهای نمایشی دارند.

اجرای تئاتر با طعم جنگ

محمدرضا احمدی از هنرمندان تئاتری فریدونکنار است که طی سال‌ها در زمینه نویسندگی، کارگردانی و بازیگری فعالیت داشته و این روزها که به‌عنوان پیشکسوت عرصه هنری از او نام برده می‌شود در گفت‌وگو با خبرنگار ما اینگونه خود را معرفی می‌کند: متولد ۱۳۴۸ و اهل فریدونکنار هستم که از دهه ۶۰ با حضور در تئاتر دانش‌آموزی به وادی هنر وارد شدم.

وی با اشاره به اینکه هنر تئاتر فریدونکنار به دوران بعد از انقلاب بر می‌گردد، خاطرنشان کرد: در دهه ۶۰ نخستین گروه هنری تئاتر در فریدونکنار با تلاش ولی‌الله نانواکناری، زنده یاد محمد قلی‌زاده و سید احمد متولیان به نام تئاتر ایثار تشکیل شد که نمایش‌های آن با مضمون‌های مختلفی چون فرهنگی، اجتماعی، طنز و دفاع مقدس به صحنه اجرا می‌بردند.

این هنرمند فریدونکناری درخصوص چگونگی به عضویت درآمدن خود به گروه تئاتر ایثار، گفت: به دلیل علاقه‌ای که به کار نمایش داشتم در دوران مدرسه راهنمایی علاوه بر درس خواندن در کار تئاتر دانش‌آموزی فعالیت می‌کردم که بعد از سال‌ها عضو گروه تئاتر ایثار شدم و کارم را در این رشته ادامه دادم.

احمدی افزود: زمان تحصیل من همزمان شده بود با جنگ تحمیلی که علاوه بر حضور در جبهه‌ها با کمک تعدادی از دوستانم آقایان سید مهدی حسینی، عبدالله عابدپور، شهید علی‌اکبر اسفندیاری و دیگر دوستان که در حال حاضر نامشان را به یاد ندارم در مدارس با موضوع جنگ نمایش اجرا می‌کردیم.

این رزمنده دفاع مقدس در ادامه به برخی از نمایش‌هایی که در آن دوران به روی صحنه بردند اشاره کرد و گفت: نمایش طَیاره با موضوع کودکان فلسطینی، مِهر معلمی، نمایش زیاد با موضوع آئینی و صدام در دام با موضوع جنگ تحمیلی از جمله کارهایی بود که با کمک دوستان در جاهای مختلف همانند مدارس، متل بانک ملی بابلسر و سینما پیوند فریدونکنار به اجرا درآوردیم.

وقتی نبود امکانات مانع هدف نمی‌شود

این کارشناس تئاتر با بیان اینکه نداشتن امکانات مانع فعالیتشان در کار هنری نشد، افزود: علاقه مردم به کار هنر به ویژه نمایش موجب می‌شد که از جیب خودمان برای به صحنه بردن تئاتر هزینه کنیم و از موفقیت‌هایی که به دست می‌آمد احساس غرور می‌کردیم.

وی اظهارکرد: پس از گذشت هشت سال دفاع مقدس، وارد آموزش و پرورش شدم و کار هنر را ادامه دادم و همزمان در کنار کار معلمی توانستم در دانشگاه هنر تهران مدرک کارشناسی ارشد در رشته هنرهای نمایشی را کسب کنم.

احمدی خاطرنشان کرد: به دلیل علاقه خودم و اهمیت بالایی که برای تئاتر قائل بودم موجب شد که بعد از ازدواج نیز تنها فرزند دخترم را وارد کار هنر کنم که در حال حاضر دانشجوی رشته بازیگری و کارگردانی است.

عشق تئاتر به عشق پدر

در ادامه به سراغ فرزند این هنرمند که خودش از اهالی تئاتر است همکلام شده‌ایم تا برای ما بگوید چگونه شد که راه پدر را ادامه داده است:

مریم احمدی از دختران هنرمند فریدونکناری است که ۲۱ سال سن دارد و در حال حاضر دانشجوی رشته بازیگری-کارگردانی است.

وی با بیان اینکه در یک خانواده فرهنگی، هنری به دنیا آمدم، اظهار کرد: به گفته خانواده‌ام که در دوران کودکی هر زمان پدرم فعالیت هنری داشت من را با خودش همراه می‌کرد و این همراه بودن موجب شد تا من نیز به این رشته علاقه خاصی پیدا کنم.

نقش حضرت رقیه(س) سکوی پرتاب موفقیت

دانشجوی بازیگری-کارگردانی خاطرنشان کرد: در محرم سال ۱۳۸۳ با تلاش پدرم و دوستانش که همگی اهل هنر و کارهای فرهنگی بودند از گروه تعزیه خوان دعوت کردند که در سالن ورزشی شهدای فریدونکنار برای مردم نمایش اجرا کنند و به دلیل اینکه این گروه بازیگر کودک نداشت، از من که آن زمان سه ساله بودم در نقش حضرت رقیه(س) استفاده کردند و همان کار انگار برای من تلنگری شد تا استعداد و علاقه خود را برای بازیگری به‌کار گیرم و با کمک پدرم در این مسیر پر از عشق قرار گرفتم.

وی ادامه داد: از دوران کودکی با حضور در کلاس‌های مختلف بازیگری در کنار اساتید این حرفه قرار گرفتم و به دلیل استعدادی که در این زمینه داشتم چند کار کودک در همان سنین اجرا کردم.

احمدی با اشاره به دومین تجربه خود در نمایش “عَشَقِه” با موضوع زندگی حضرت خدیجه (س) و شرح فداکاری‌های این بانو، گفت: در این نمایش که به کارگردانی امیر حسین فلاحت پیشه و به نویسندگی محمد رحمانیان بود به عنوان نوجوانی این بانو ایفای نقش کردم.

این دانشجوی بازیگری-کارگردانی گفت: نمایش‌هایی چون مرگ با سوراخ اضافه و کارنامه بِندار بیدَخش از دیگر کارهایی بود که توانستم در آنها ایفای نقش کنم.

احمدی یادآور شد: سال ۱۳۹۹جشنواره نمایشنامه‌خوانی پرواز تا دریا به مناسبت هفته دفاع مقدس در فریدونکنار برگزار شد که به عنوان کارگردان برتر نمایش نامه خوانی غروب ماه شب چهارده شناخته شدم.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: در سال ۱۴۰۱ نمایش مرگ با سوراخ اضافه به جشنواره منطقه‌ای فجر راه پیدا کرد توانستم در آن جشنواره رتبه سوم بهترین بازیگری زن را به خود اختصاص دهم.

این دختر هنرمند فریدونکناری با اشاره به اینکه در کانون پرورش فکری و آموزشگاه‌های آزاد مشغول به آموزش به علاقمندان این رشته هستم، اظهار کرد: در حال حاضر به صورت حرفه‌ای رشته بازیگری را دنبال می‌کنم و در کنار تحصیلات همزمان به اجراهای مختلف تئاتر هم می‌پردازم.

حرف دل از جنس نگرانی

این دانشجوی بازیگری-کارگردانی با کمی مکث حرف دلش را این‌گونه گفت: متأسفانه این روزها آن چنان که انتظار می‌رود به هنر تئاتر توجه نمی‌شود و هنرمندان تئاتری از امکانات اولیه برای اجراهای خود برخوردار نیستند.

احمدی با ابراز تأسف از اینکه وضعیت سالن تئاتر در فریدونکنار بسیار نگران کننده است، افزود: تئاتر راه زندگی را نشان می‌دهد و موجب پیشرفت جامعه می‌شود که امیدوارم از این پس به این هنر ارزشمند توجه بیشتری در فریدونکنار شود و امکانات را در اختیار جوانان هنرمند قرار دهند تا آن‌ها دلسرد نشوند و بتوانند در این زمینه کار کنند.

چشم امید جوانان هنرمند به پروژه نیایش

پدر که می‌بیند صحبت‌های دخترش به اینجا رسیده انگار که حرف‌ها در سینه داشته باشد دوباره شروع به صحبت کردن می‌کند و می‌گوید: تئاتر باید در میان مردم و آحاد جامعه جریان پیدا کند چراکه این هنر می‌تواند به زندگی روح جاودانگی ببخشد و شور در آن ایجاد کند اما متاسفانه در کشورمان آنگونه که باید به این هنر پرداخته نمی‌شود.

کارشناس تئاتر با تاکید بر اینکه آموزش و پرورش نقش به‌سزایی در تربیت نسل هنری دارد، افزود: با برگزاری جشنواره‌های دانش‌آموزی تئاتر می‌توان استعدادهای هنری خوب را شناسایی کرد و هنرمند خوب و با سواد تحویل جامعه داد.

این معلم هنرمند فریدونکناری مسئولین این شهر را مورد خطاب قرار داد و گفت: سال‌ها است که مسئولان وعده می‌دهند به زودی مجتمع نیایش به بهره‌برداری می‌رسد و درحالی که بسیاری از هنرمندان جوان که از کمبود امکانات زیرساختی هنری و فرهنگی چشم امید به پروژه نیایش بسته‌اند اما هنوز به اتمام نرسانده‌اند.

وی در ادامه با اشاره به اینکه فریدونکنار یکی از شهرهای ساحلی است که می‌تواند نقش مهمی در گسترش تئاتر داشته باشد، خاطرنشان کرد: مسئولان می‌توانند با اجرای تئاتر و برگزاری جشنواره‌های ساحلی در زمان حضور توریست و گردشگران مردم را بیشتر به این هنر مؤثر آشنا کنند.

به گزارش سلام بانو، بدون شک یکی از عوامل توسعه‌یافتگی در هر منطقه به توسعه هنرهای نمایشی به‌ویژه تئاتر ارتباط دارد که مسئولان می‌توانند با استفاده از ظرفیت‌های موجود و ایجاد زیرساخت‌های فرهنگی و هنری سطح نگاه شهروندان در خصوص یک مسئله را بالا برده و همچنین آسیب‌های اجتماعی و بزهکاری‌ها را کاهش داد.

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.