به گزارش سلام بانو، چند روزی است فریدونکنار دیار حاج حسین بصیر عطر و بوی شهدایی گرفت.
از شهادت مادرمان حضرت زهرا(س) گرفته تا ورود شهید ۲۳ ساله تازه تفحص شده‌ای که پس از ۴۱ سال گمنامی، خوشنام به شهر برگشته و بر روی دستان مردم این شهر قرار گرفته است.
در دو سمت خیابان، کنار و گوشه‌های این شهر مادرانی با چشمانی پر از اشک و بغض در گلو به انتظار نشسته بودند تا دستی بر تابوت شهید به تبرک بردارند و برایش مادرانه مویه کنند.
همه آمدند و مثل همیشه در کنار حوزه بسیج جمع شدند، دل در دلشان نبود از نگاه‌هایشان می‌شد فهمید که در چه انتظاری به سر می‌برند! هر کسی به هر نحوی دوست داشت کاری کند تا شاید ذره‌ای از زحمات شهید را جبران کنند و دلشان در این تشییع آرام گیرد.
قبل از آمدن پیکر شهید، مادران و دختران در حیاط حوزه بسیج دیده می‌شدند که حمایل خادمی شهدا بر سینه‌هایشان نقش بسته بود و با مجمه‌های عزا بر سرشان آماده استقبال از شهید بودند.
با یک چشم بر هم زدن جمعیت زیادی که حتی هوای سرد هم مانع آمدنشان نشد، از راه رسیدند، در لابه‌لای این جمعیت دیس خرما و حلوایی که در دست مادران در حال پخش بود و مردم به نیت تبرک برمی‌داشتند به چشم می‌آمد.
خودروی حمل شهید به حوزه بسیج شهر رسید، جمعیت مردان یا حسین گویان پیکر که چه گویم استخوان‌های مطهر را از خودرو بیرون کشیدن و بر روی دستانشان قرار دادند.
خادمین که مجمه به سر داشتند در صف جلو قرار گرفتند و جمعیت پشت سر آنها حرکت می‌کرد، مادران و دختران دست در دست هم، قدم به قدم با پیکر شهید همراه گریه و زاری و مویه کردن راهی شدند.
عزاداری فاطمی با عطر شهید خوشنام در هم پیچید و مادرانی را می‌دیدم که همانند دوران دفاع مقدس فرزندانشان را بدرقه می‌کردند یک‌بار دیگر به صحنه آمدند تا برای فرزند شهیدشان مادری کنند.
موکب‌های پذیرایی و برنامه‌های فرهنگی هم در این مسیر با جمعیت همراه بود، مسجد امام سجاد(ع) نقطه پایانی این تشییع با شکوه بود، مردم مهمان نواز فریدونکنار به رسم ادب سنگ تمام گذاشتند برای کسی که از جان و زندگی و خانواده خود گذشت تا ما بمانیم و با وصیت‌هایی که برایمان گذاشتند راهشان را ادامه دهیم.
ثبت دیدگاه