به گزارش سلام بانو، شنیدن خبر قهرمانی ورزشکاران ما در عرصه‌های بین‌المللی برای همه خوشحال کننده و مایه افتخار است.
وقتی می‌شنویم یک ورزشکار از مدال قهرمانی خود که برای رسیدن به آن زحمات زیادی کشیده و بسیار با ارزش بوده اما برای یک کار با ارزش‌تر از آن مدال گذشته حس بهتری به ما دست می‌دهد.
البته این کار آنقدرها هم راحت نیست که هر ورزشکاری قادر به انجام آن باشد بلکه آن‌هایی که منش پهلوانی دارند می‌توانند از پس این کار برآیند.
در این گزارش به‌سراغ دختر ورزشکار فریدونکناری رفته‌ایم که در سن هشت سالگی پهلوانی را معنا کرده است.
سلنا قاسمی دختر ورزشکار فریدونکناری است که از چهار سالگی وارد رشته کاراته شده و اکنون که هشت سالگی خود را سپری می‌کند توانست مدال طلای مسابقات جهانی کاراته جام سلطان قابوس را در کشور عمان به‌دست آورد.
اما نکته جالب قصه سلنا هشت ساله ما اینجا است که او مدال طلا مسابقات جهانی خود را که شاید برای این سن از بچه‌ها خیلی شیرین باشد را تقدیم یک مادر شهید کرده است.
قهرمان هشت ساله ما درباره اینکه چرا به رشته ورزشی کاراته علاقمند شد و مدال قهرمانیش را به خانواده شهید اهدا کرد اینگونه توضیح می‌دهد:
احساس سرحالی و شادابی موجب شد که مدام ورزش کنم و کاراته هم رشته ورزشی مورد علاقه من بود.
سلنا تشویق‌های پدر و مادرش را در راه رسیدن به مقام قهرمانی بسیار موثر دانست و گفت: اگر توانستم به مدال‌های قهرمانی رنگارنگی مانند چهار طلای بین‌المللی، هفت طلای کشوری و ۵۰ طلای استانی دست پیدا کنم همه را مدیون تشویق‌های پدر و مادرم و راهنمایی‌های استاد عزیزم هستم.
این دختر ورزشکار فریدونکناری ادامه داد: پس از اینکه امسال در مسابقات عمان توانستم مدال طلا کسب کنم به پیشنهاد هیات کاراته و البته با تشویق خانواده و با میل خودم مدال قهرمانی را تقدیم مادر شهید کردم که این افتخاری برای من بود.
سلنا درباره لحظه رفتن به منزل شهید اینگونه روایت می‌کند: با همراهی پدر و مادرم و دیگر دوستان راهی خانه شهید شدیم، پس از رفتنم به خانه شهید متوجه شدم قرار است مدالم را به مادر شهیدی که نام فرزند شهیدش محمود باقری و از شهدای فوتبالیست بود هدیه بدهم.
این دختر ورزشکار فریدونکناری ادامه داد: این موضوع بیشتر از گرفتن مدال قهرمانی مرا خوشحال کرده بود و حس خیلی خوبی داشتم از اینکه در این سن کم بتوانم با خانواده شهید روبه‌رو شوم و البته کمی برایم باور کردنی نبود اما انگار حقیقت داشت.
سلنا با حس قشنگش اتاق مادر شهید را اینگونه تصویرسازی می‌کند: وقتی وارد اتاق شدم و به دیوارها نگاه کردم خیلی قشنگ بود، مادری که با عکس‌های فرزند شهیدش زندگی می‌کرد دیوار اتاقش به جای مدال‌های رنگارنگ، عکس‌های رنگارنگ پسر شهیدش بود و به یاد خاطرات کودکیش زندگی می‌کرد.
این دختر هشت ساله چنان جملات را به زیبایی استفاده می‌کرد که مرا تحت تاثیر خود قرار داد:
این قهرمان درباره حس خود از اهدای مدال گفت: خیلی خوشحال بودم و احساس خوبی داشتم از اینکه مدال طلای بین‌المللی خود را به این مادر شهید دادم چون می‌دانستم دعای مادر شهید بدرقه راه من می‌شود.
سلنا ادامه داد: در حقیقت مدال اصلی برای شهدا است و حاضرم همه مدال‌هایم را تقدیم شهدا کنم تا اول خدا و بعد شهدا از من راضی باشند.
این قهرمان و پهلوان فریدونکناری با بیان توصیه‌ای که مادر شهید به او داشت یادآورشد: وقتی مدالم را به مادر شهید دادم به من توصیه کرد که به پدر و مادرم احترام بگذارم و حجاب خودم را رعایت کنم و از همه مهم‌تر از من خواستند در کنار ورزش کردن درس‌هایم را خوب بخوانم.
سلنا تاکید کرد: ورزش کردن را برای سلامتی خودم خیلی دوست دارم و بعد اینکه دوست دارم پرچم کشورم ایران را سربلند نگه داشته باشم.
این دختر فریدونکناری گفت: در مسابقات ورزشی و یا هرکاری مشکلاتی و یا خاطرات خوب و بد وجود دارد اما به لطف خدا در کنار خاطرات تلخ و شیرین مسابقات هیچ مشکلی سر راه من نبود و با توکل بر خدا و با کمک همیشگی پدر و مادرم توانستم در این مسیر موفق باشم و آرزویم این است که هیچ وقت مشکلی نداشته باشم.
به گزارش سلام بانو، قصه اهدا مدال سلنا هشت ساله به مادر شهید نشان از عشق ذاتی دختران دهه نودی به خانواده‌های شهدا است که هر چه قدر دشمن تلاش کند که این عشق را از فرزندان ما جدا کند نمی‌تواند چراکه شهدا به فرزندان این مرز و بوم نگاهی ویژه دارند.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه