به گزارش سلام بانو، اظهارات اخیر استاندار مازندران در مراسم روز خبرنگار مبنی بر اینکه «من به عفاف و حجاب در جامعه‌ی گرسنه اعتقاد ندارم»، نه‌تنها تعجب‌برانگیز است، بلکه به‌گونه‌ای غیرمنصفانه ارزش‌های فرهنگی و معنوی جامعه را به مسائل مادی ارتباط می‌دهد.
به عنوان یک بانوی فعال رسانه‌ای و عضوی از جامعه‌ای که ریشه‌های عمیق فرهنگی و دینی دارد، وظیفه خود می‌دانم در این یادداشت، سه نکته مهم را به آقای یونسی استاندار مازندران یادآور شوم.
نکته اول: عفاف و حجاب، ارزش‌هایی هستند که ریشه در باورهای دینی، فرهنگی و هویتی ما دارند و این ارزش‌ها نه‌تنها به شرایط اقتصادی وابسته نیستند، بلکه در طول تاریخ، حتی در سخت‌ترین شرایط، به‌عنوان نمادی از عزت و کرامت انسانی حفظ شده آیا می‌توان گفت که در دوران دفاع مقدس، زنان و مردان این سرزمین به دلیل مشکلات اقتصادی از ارزش‌های خود دست کشیدند؟ خیر، آن‌ها با تکیه بر ایمان و عزت نفس، در برابر همه کمبودها ایستادگی کردند و هویت فرهنگی خود را حفظ نمودند.
نکته دوم: تقلیل دادن مسائل فرهنگی به مشکلات اقتصادی، نه‌تنها کمکی به حل معضلات معیشتی نمی‌کند، بلکه می‌تواند بهانه‌ای برای کم‌رنگ کردن ارزش‌ها جامعه باشد.
مشکلات اقتصادی، واقعیتی انکارناپذیر است و همه ما به ضرورت رفع فقر و بهبود معیشت مردم اذعان داریم اما آیا این به معنای کنار گذاشتن دیگر جنبه‌های هویتی و فرهنگی جامعه است؟ آیا گرسنگی، توجیهی برای تضعیف ارزش‌هایی مانند عفاف، حیا و کرامت انسانی است؟
نکته سوم: این‌گونه اظهارات از سوی یک مقام مسئول، می‌تواند پیامی نادرست به جامعه منتقل کند؛ پیامی که گویی ارزش‌های دینی و فرهنگی ما شکننده و مشروط به شرایط مادی هستند.
چنین سخنانی نه‌تنها به وحدت و انسجام فرهنگی جامعه آسیب می‌زند، بلکه می‌تواند به سوء‌استفاده برخی جریان‌ها برای تضعیف باورهای مردم منجر شود.
انتظار از مسؤولان، به‌ویژه در جایگاه استاندار، این است که با سخنان سنجیده و مسؤولانه، به تقویت روحیه و هویت جمعی کمک کنند، نه اینکه با اظهارنظرهای شتاب‌زده، به جدایی میان ارزش‌های مادی و معنوی دامن بزنند.
ثبت دیدگاه